कविता "जुन मेरो साथी"

"जुन🌙 मेरो साथी"

अधेरी रात  चकमन्न शहर, मात्र  तिमी अनि म

न त् छन  चिप्ले पात्रहरु  , न देखावटी रमझम 

तिमी मलाई  हेर्नु अनि  सदा झैँ म पनि हेरुला 

तिमी जुनले लाएको गुण सायदै बिर्सन सकुला 

तिमीलाई जस्तै उस्तै मलाई पनि मनपर्ने अध्यारो 

त्यसैले त्  तिमीलाई म  ,अनि मलाइ तिमी  प्यारो 

बलेकिछु अधेरिमा तिमी संगै हुदै म सेती  बकुला

तिमी जुनले लाएको गुण सायदै म बिर्सन सकुला

हेर आखा मेरा चिम्लिन मान्दैनन तिम्रो उजेलिमा 

दुखेर मनको घाउ बग्छन आसु मनको बलेसीमा 

फेरी पनि पुछ्दै आसु देखाउछौ सपना ठूलाठूला

तिमी जुनले लाएको गुण सायदै म बिर्सन सकुला

तिमी संगै त बाडछु मैले ,मेरा सुख दुःखका कुरा  

कहिलेत लाग्छ म बिरामी अनि तिम  मेरो कुरुवा

झर्को नमानी सुनिदिन्छौ र त्  सुनाउछु हर कुरा  

तिमी जुनले लाएको गुण सायदै म बिर्सन सकुला

तिमी मा भएको दाग झैँ  मनको दाग देखिने भए

भाग्य राम्रो लेख्थे होल्ला आसुले पनि लेखिने भए 

भैगो छोड जेजस्तो भए पनि बन्दिन म पानीमरुवा 

तिमी जुनले लाएको गुण  सायदै म बिर्सन सकुला

खुशी नै छु जीवनमा तिमी त् छौ नि मेरो एक मित्र

चिन्ता नलिनु धेरै हास्ने नै छु म  गले पनि भित्रभित्र 

दिनहु थोरैथोरै उज्यालो यो जीवनमा पनि भरुला 

तिमी जुनले लाएको गुण सायदै म बिर्सन सकुला

सर्जक: अनुपा पन्त